هنرمندان

در اين زمان انواع گوناگوني از ساختار­هاي غير­خطي را شاهد هستيم، از جمله شروع داستان از ميانه و نه از ابتداي آن، همچنين ساختار­هاي اپيزوديکي را در فيلم‌­ها مي­‌بينيم که عناصر داستاني در آن‌­ها ترتيب زماني ندارند. داستاني که در ميانه‌ي رخداد­ها شروع مي‌شود، با يک حادثه‌ي محرک جذاب ما را وارد جهان داستاني فيلم مي­‌کند، حادثه‌­اي که عملاً زماني آغاز شده که حوادث و رخداد­ها پيش رفته‌­اند و گويي ما وسط فيلم وارد سالن نمايش شده‌­ايم.